In die dage dat ik nog volop an 't werk wazz’n, reej ik as vertegenwoordiger in de regio Gelderland heel völle kilometers en soms ok wel is te hard. Ik was toen al één van de miljeu- vervuilers, zo-as ze dat tegeswoordig plagt te zeggen, want ik was een echten kilometervretter en goed veur zo'n In 't begin werden de bönnekes van de politie nog netjes deur mien baas betaald, moar doar kwam al gauw een ende an en de boetes moss’n wiej dus eiges betaal'n. Eigen schuld, dikke bult.
De vrouw had mien al vake e-zeg, as d'r weer is een aanmaning kwam van 't korps der Rijkspolitie, dat ze van al dat geld wel een bontjas had könn’n koop’n. Doar had ik mien antwoord alweer op kloar deur te zeggen, dat ze doar toch niet in wol loop’n.'t Was niet altied aeven leuk veur heur en doar had ze wel een betjen völle geliek an. Vake was 't zo, dat ik 't met zo'n bekeuring niet eens was en dan ging ik mien geliek haal'n op 't politiebureau, moar doar kwam ik ok altied weer vandan, as van een kolde kermse. De vrouw zei biej veurbaat al dat ze hopp’n, dat ze mien is een keer vaste zoll’n holl’n, want te hard riejen is noe eenmoal nooit goed te proat’n. Dan ging 't weer is een hele hötte goed.tötda'k eind November weer is een bon op de matte hadde liggen. Ik pakten soavus dreks de penne en schreef een groot gedich noa de Rijkspolitie in Apeldoorn, in de veronderstelling da’k deur dat Sinterkloasgedich de dans wel zol ontspringen. Mien vrouw, die stiekum dat gedich ok e-laez’n had, zat zich inwendig al te verkneukel’n biej heur eigen gedacht’n, dat ze mien wel is eff’n een kunstjen zol flikk’n, zo vlak veur Sinterkloas. Ze schreef stiekum een brief weer terugge, namens het korps der Rijkspolitie an de dader in kwestie, compleet in een originele enveloppe van de politie.
Een paar dage later ston die bewuste brief biej ons op de schosteen. Doar ston in dat ik niet onder de boete uut kwam en da’k mien in ’t vervolg an de verkeersregels dienden te holl’n. En dat veur niemand een uutzondering werd e-maakt en de politie eindigden met een tweeregelig riempken :
Niks gin flauwekul, jij bent gewoon de....... (man met de bekende korte achtername")
Toen wis ik genog, mien vrouw verschuuld’n zich achter de politie. !!! Ik wille jullie mien eigenhandig geschreven gedich an de politie niet ontholl’n umdat wiej in Sinterkloassfeer zatt’n. Dus de dichters onder mien geheur wil ik dan ok veural anspoor'n toch te blieven riemen en dichten zolange 't Sinterkloasfeest wordt e-vierd.
Doar geette dan :
Zeer geachte Politie, vanuut mien positie,
kan ik mien oavertreding niet ontkennen
en an de boete ervan, zal ik wel nooit wenn’n ....
Vriejwel elke dinsdag kom ik jullie tegen,
Op en um de Voorsterwegen,
Ik denke dan ok niet altied in mien positie,
An het korps der Rijkspolitie,
Een anmaning te ontvangen van de groepscommandant....
veroorzaakt in een modaal gezin völ trammelant....
een gedicht is nooit weg in disse tied,
ik kan oe wel zeggen, ik heb völle spiet,
Dat wil ik van noe af daluk beloaven,
Moar doar stoat jullie vaste weer boaven,
Iejluu meugt 't dan ok wel wett’n,
Deur de sleur van 't riejen, bun ik zo-iets weer snel vergett’n,
As ik weer met de neuze op de feiten wordt e-drukt,....
En as d'r gin politie steet, Is 't ok weer eens gelukt,
Ik vroag oe dan : "Waes mild met de straf in deze tied van bezuniging,
Dan blif 't veur mien ok een aardige herinnering....
Wie werkt, maakt fouten en wordt as chauffeur ok nog is beboet....
Mien Sinterkloaskado kan'k wel vergett’n, desondanks toch vrindeluk gegroet,
van een zondaar in het verkeer,
't Was veur mien weer is een goeie leer.
Een antwoord van de echte politie heb ik nooit e-had, moar ik dache toentertied:
"Doar an de andere kante van de Iessel valt ze van humor niet 't understeboaven, zelfs biej de politie niet.
w.g. D'n Droadnaegel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten