Weer zo'n vehaal beste laezers, woar iejluu van op zölt kieken!!Dissen titel is ontstoan, noa anleiding van de völle zin en nog meer onzin, diet d'r soms in de krante te laezen völt. Een paar van die opvallende, sproakmakende kranteköppe van toen zal ik hier effen weergeven.
A. Biej de loting veur 't W.K.-voetballen mos Nederland weer spöl'n tegen Belgie. Was dat toen toeval, zo vroegen de meeste luu zich af, of hebt de heren, die 't wetten konnen, de commercie oftewel de handel d'r umheer, in de kaarte e-spölt "Wie zol 't zeggen ?".
B. Een vrachtwagenkombinatie, zo laez'n ik wieter, die kloar ston vol met
containers, veertiene in getal, die ieder op zich weer zo'n twintig kratten met toetjes bevatten, werd aens e-staolen. Wat mot die bende doar met? Zo'n kleinen 300 kratten an toetjes veur noa 't etten?.Insiders, dat bunt die luu, die 't wetten könt, verondersteld dat 't um de vrachtwagen eiges was te doene. "Wie zal 't zeggen?".
C. Zeuven geldlopers uut Amsterdam met vief miljoen an parkeergeld d'r van deur. Ze zit wel achter slot en grendel, de daders in kwestie, moar 't geld is grotendeels op e-goan an dure auto's, luxe artikelen en grote feesten met alles d'r op en d'r an. Ollemoale ten gerieve van de daders eiges en of ze d'r lange plezier an heb e-had .? "Wie zal 't zeggen?".
D. Dan laezen ik weer een pagina wieter : Dieselöllie een cent goedkoper. Da's toch een lachertjen veur auto-riejend Nederland.
De autobezitter wörd d'r niet better van, moar de oaverheid wel, want ik dörf d'r alles onder te vewedden, dat een paar dage later 't grei weer een paar cent duurder wordt. "Wie zal 't zeggen?".
E. En noe een artikel in de krante, wat de anloop is noa mien eigelukke vehaal.
"Hockeyschandaal met kunstgebitten".
't Personeel van een verpleegtehuus was an 't hockyen e-slaag’n. Ze gebruukten de wandelstökke van de patienten as stick. Leidinggevende figuren bunt doarumme ontslaag'n en vieftien personeelsleden oaver e-plaatst. Da's natuurluk wel weer goed veur de werkgelaegenheid. Of dat zo is??? “Wie zal 't zeggen?".
Zo zit ik dus nooit verlaegen um een vehaal, ai de krante moar goed blieft laezen, moar 't zetten mien wel an 't denken oaver een paar annekdotes oaver kunstgebitten. Mien vader zaliger, ja luu, die kump nog al is in 't stuk veur biej mien vetelsels, moar dat kump umdat den goeie man zo'n geweldigen humor had en ok vol kunsten zat. Doar profiteerden biej tied en wijle de hele femilie van. Veural de kleinkinder mossen 't vake können en die begreppen opa ok wel is niet, wanneer hé weer an de gange was met zien kunstgebit. Dat ontlokten biej de blagen soms een vroage op, die dan ok prompt e-steld werd. Zo liet opa een keer zien ondergebit half uut de mond hangen töt grote vewondering van dat kleine jungsken. "Opa", zo vroeg dat menneken van een joar of driej effen later,
"Kon iej nog wieter uut mekare?".
Die vroage had opa zekers niet verwach, moar hé lachten zich zowat van de sökke en iederene die dat moar heuren wol vetelden hé zien belaevenisse. D'n Droadnaegel eiges is iets heel anders oaverkommen met zien kunstgebit. 't veurval spölden zich af toen hé met de schooljeugd op kamp was in de umgeving van Vorden, alwoar mien eigen dochterjen ok biej was. Al spöllende in een dennebos ware wiej alweer op de terugweg um te goan etten. Onderweg strukelden ik oaver een boomstronk en doar viel mien inens 't hele kunstgebit zo in de dreuge, zwarte grond. Wat een konsternatie onder 't kleine volk, die 't moar wat mooi vonnen en de hele klasse van toen hef d'r een mooi opstel van e-maakt, behalve mien bloed eigen dochter, die oaver dat veurval met gin woord repten. 't derde vehaal spölden zich af in een verpleegtehuus alwoar een leerling vepleegster veur de eerste keer de opdrach kreeg alle kunstgebitten van de patienten schone te maken. De dienstdoende hoofdvepleegster kwam effen later kieken hoe de leerling dat karweitjen kloarden. Ze zol van schrik heur eigen kunstgebit zowat kwiet raken toen ze zag, dat de leerling vepleegster alle gebitten in een spuulbak op heur maniere an 't reinigen was. 't Schient woar gebeurt te waezen, moar iedere bewoner hef noa heel völle martelen en mieren zien of heur eigen kunstgebit terugge e-kregen. 't leste vehaal oaver een kunstgebit ging destieds as een lopend vuurtjen deur ons darp, toen een boerenvrouw biej de slager 't vleis wol betalen en heur hele hebben en hollen uut heur handtasjen op de teunebanke uutstalden. Doar kwam van alles veur den dag moar gin knippe, wel een onder- en boavengebit. "Wat hef dat te beteikenen?' vroeg de slager an 't mensken.
"Och slager", zei ze doodnuchter, "Da's 't gebit van mien man en die heb ik moar biej mien e-stokken, want as Hendrik allene thuus is dan ette mien ondertussen al 't vleis uut de panne. Of 't woar is beste laezers, dat wet ik eiges ok niet. Wie zal 't zeggen?".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten